kąt płaski
Encyklopedia PWN
techn. połączenie ruchowe (para kinematyczna) 2 członów umożliwiające ich względny ruch obrotowy wokół osi lub punktu.
prawidłowe powtarzanie się w przestrzeni jednakowych pod względem fiz. i geom. części kryształu (ścian, krawędzi, płaszczyzn sieciowych, atomów, cząsteczek, komórek elementarnych itp.).
tysiączna, ma,
metrol. jednostka kąta płaskiego stosowana w wojskowości, równa kątowi widzenia odcinka 1 m z odległości 1 km;
cykloida
mat. krzywa płaska zakreślana przez ustalony punkt M okręgu o promieniu r toczącego się bez poślizgu po prostej;
[gr. kykloidḗs ‘mający kształt koła’],
część konstrukcji budynku ograniczająca go od góry, zabezpieczająca przed opadami atmosferycznymi, wiatrem, promieniowaniem ultrafioletowym, hałasem oraz zmniejszająca straty ciepła;
